Διάβασα πως η παρακολούθηση κάποιου σπορ στην τηλεόραση έχει επίδραση παραπλήσια με την άσκηση. Αληθεύει και, αν ναι, ισχύει για όλα τα σπορ;
Έψαξα το δημοσίευμα που λέτε και διαπίστωσα πως είναι ανακριβές. Αναφέρεται σε μια μελέτη σε 9 μόλις εθελοντές, η οποία δημοσιεύθηκε σε ένα μικρό ιατρικό περιοδικό και μπορείτε να την δείτε εδώ. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε προσομείωση ασκήσεως, δηλαδή έβλεπαν ό,τι θα έβλεπε ένας αθλητής την ώρα που τρέχει (κάτι εντελώς διαφορετικό από την παρακολούθηση ενός αγώνα στην τηλεόραση). Διαπιστώθηκε πως οι εθελοντές παρουσίασαν αντιδράσεις παρόμοιες με εκείνες που θα περίμενε κανείς από το ίδιο το τρέξιμο (ταχυκαρδία, αύξηση της πίεσης, εφίδρωση), εξαιτίας της ενεργοποίησης του νευρικού τους συστήματος (οι γιατροί το λέμε αυτόνομο νευρικό σύστημα). Η αντίδραση του νευρικού μας συστήματος την ώρα που ασκούμαστε δεν θεωρείται, καθαυτήν, ωφέλιμη – μπορεί να είναι και επιζήμια.
Συμπερασματικά: δεν σκέφτεται κανείς στα σοβαρά να προτείνει να μπείτε σε εξομοιωτή άσκησης (όπου παρακολουθείτε ό,τι θα έβλεπε κάποιος αθλητής που τρέχει), ώστε να υποκαταστήσετε τα οφέλη της άσκησης (αναφέρεται άλλωστε και στο δημοσίευμα που διαβάσατε, παρά τις ανακρίβειες). Όσο για την παρακολούθηση σπορ στην τηλεόραση πιθανότατα μας γυμνάζει, με προυπόθεση πως τρώμε κάτι, οπότε χρειάζεται να μεταφέρουμε το πηρούνι (γυμνάζοντας τους μύες του χεριού) και στη συνέχεια να μασήσουμε (γυμνάζοντας τους μασητήρες μύες του προσώπου).