Το βίντεο αποτελεί κομμάτι της ιστορίας της επεμβατικής καρδιολογίας, από το συνέδριο Transcatheter Cardiovascular Therapeutics (TCT), όταν, κατά την δεκαετία του 1990, “ενηλικιώθηκε” η επεμβατική καρδιολογία, χάρις στη χρήση των stent.
Ο Antonio Colombo, από τους πρωτοπόρους στην καθιέρωση των νέων μη χειρουργικών τεχνικών παρουσιάζει, σε ζωντανή σύνδεση από το Μιλάνο, μία περίπτωση με ιδιαίτερες τεχνικές δυσκολίες για τα δεδομένα της εποχής. Το ακροατήριο ενθουσιάζεται επειδή παράλληλα με την προώθηση των καθετήρων στον Πρόσθιο Κατιόντα ενός τραγουδιστή της όπερας, του Κου Mario Da Vinci, ο ασθενής τραγουδά το “O Sole Mio”.
Το μήνυμα που διαχέεται εν μέσω γενικής ιλαρότητας είναι αυτό που επεδίωκε ο ευφυής Δάσκαλος: Αν ο ασθενής αντιμετωπιζόταν χειρουργικά (η πεπατημένη της εποχής), θα ήταν αναίσθητος, διασωληνωμένος και σε καρδιοπληγία, ενώ θα πέρναγαν πολλές ημέρες πριν μπορέσει να τραγουδήσει ξανά.
Είχα την τύχη να γνωρίσω προσωπικά τον Κο Da Vinci τον Σεπτέμβριο του 2006 στη Ρώμη, όταν κλήθηκε από την οργανωτική επιτροπή του 2ου “Bifurcation Meeting”, ως καλεσμένος έκπληξη προς τον τιμώμενο της βραδιάς, Antonio Colombo. Περιπτώσεις σαν την δική του αντιμετωπίζονταν πλέον καθημερινά με αγγειοπλαστική στα περισσότερα αιμοδυναμικά κέντρα του κόσμου, ενώ οι συμμετέχοντες στη συνάντηση αναρωτιόμασταν ποια θα είναι τα αποτελέσματα της μελέτης SYNTAX, αφού οι πρώτες ενδείξεις έδειχναν πως μάλλον είχαμε περισσότερες επανεπεμβάσεις μετά από αγγειοπλαστική, λόγω επαναστένωσης. Δεν θα ξεχάσω την αντίδραση του συνταξιούχου (πια) τραγουδιστή: και μια και δυο φορές να ξανακάνω την ίδια επέμβαση, στο χειρουργείο μη με στείλετε!