Χρήση νεώτερων αντιπηκτικών φαρμάκων στην κολπική μαρμαρυγή
Οι τελευταίες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας για ασθενείς χωρίς βαλβιδοπάθεια

Η Ευρωπαϊκή Καρδιολογική Εταιρεία δημοσίευσε (Eur Heart J) οδηγίες για την χρήση των νεώτερων αντιπηκτικών φαρμάκων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, όταν η τελευταία δεν οφείλεται σε βαλβιδοπάθεια. Οι οδηγίες περιλαμβάνουν την δαβιγατράνη (Pradaxa), την ριβαροξαμπάνη (Xarelto), καθώς και άλλους δύο αναστολείς του παράγοντα Xa (απιξαμπάνη και ενδοξαμπάνη – η τελευταία δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει στην Ευρώπη).

Στις οδηγίες εξετάζονται 15 διαφορετικά σενάρια από την καθημερινή κλινική πρακτική, με αναφορά στα υπάρχοντα στοιχεία για την χρήση καθενός από τα νεώτερα από του στόματος αντιπηκτικά. Παράλληλα δίνονται απαντήσεις σε συνήθεις ερωτήσεις, όπως: πως αρχίζουμε την θεραπεία ή πως περνάμε από θεραπεία με κουμαρινικά σε καθένα από τα νεώτερα φάρμακα, πως χρησιμοποιούνται τα τελευταία για κάλυψη ασθενούς πριν από προγραμματισμένη ανάταξη κολπικής μαρμαρυγής, πως αντιμετωπίζονται μέτριες και μείζονες αιμορραγικές επιπλοκές, καθώς και η ασφάλεια της χρήσης των νεότερων παραγόντων σε στεφανιαίους ασθενείς.

Υπάρχουν εύχρηστοι πίνακες για την χρησιμοποίηση κάθε παράγοντα σε διαφορετικές κλινικές περιπτώσεις και πίνακες, οι οποίοι αναφέρονται στις ενδεχόμενες αλληλεπιδράσεις των νεότερων αντιπηκτικών, αλλά και των κουμαρινικών με πολλά από τα συνήθως συγχορηγούμενα σκευάσματα (π.χ. διγοξίνη, βεραπαμίλη, κετοκοναζόλες).

Από το κείμενο, για παράδειγμα, μαθαίνουμε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε την ακριβή χρονική απόσταση της εξέτασης αίματος από την λήψη κάποιου από τα νεώτερα αντιπηκτικά, για να εκτιμήσουμε το αποτέλεσμα της αντιπηκτικής αγωγής, ενώ με τα κουμαρινικά αντιπηκτικά η εκτίμηση του χρόνου προθρομβίνης δεν προυποθέτει να γνωρίζουμε την χρονική απόσταση από την τελευταία λήψη φαρμάκου. Όπως επίσης, πως σε χορήγηση δαβιγατράνης χρόνοι ενεργοποιημένης θρομβοπλαστίνης (aPTT) πάνω από το διπλάσιο του ανώτερου φυσιολογικού πρέπει να αποφεύγονται, γιατί αυξάνεται υπέρμετρα ο αιμορραγικός κίνδυνος.