Όσοι ασθενείς υποβάλλονται σε ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορούν να βασιστούν σε μικρή δόση ασπιρίνης ως προφύλαξη από θρομβοεμβολικά επεισόδια, μετά από τις πρώτες 10 ημέρες, κατά τις οποίες θα λάβουν ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους. Αυτό είναι το αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα τυχαιοποιημένης μελέτης σε 778 ασθενείς (Ann Intern Med, 4 Ιουνίου 2013).
Όλοι οι ασθενείς έλαβαν 5.000 μονάδες δελταπαρίνης τις πρώτες 10 ημέρες μετά το χειρουργείο και στην συνέχεια χωρίστηκαν σε μία ομάδα που συνέχισε την δελταπαρίνη (398 ασθενείς) και σε άλλη που συνέχισε με 81mg ασπιρίνης ημερησίως (380 ασθενείς). Κατά την τρίμηνη παρακολούθηση τα θρομβοεμβολικά επεισόδια ήταν 5 (ποσοστό 1,3%) σε ασθενείς υπό δελταπαρίνη και μόλις 1 (ποσοστό 0,3%) σε ασθενείς υπό ασπιρίνη, με αποτέλεσμα η ασπιρίνη να αποδειχθεί ισοδύναμη (“non inferior”, p<0,001) με την δελταπαρίνη (με την διαφορά σε συμβάματα καθορισμένη στο 2%).
Τα επεισόδια σε ασθενείς υπό δελταπαρίνη αφορούσαν πνευμονική εμβολή σε 3 περιπτώσεις και εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση στις άλλες δύο, το δε επεισόδιο σε ασθενή υπό ασπιρίνη αφορούσε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.
Μείζονα αιμορραγικά επεισόδια δεν υπήρξαν σε ασθενείς υπό ασπιρίνη, ενώ στους ασθενείς υπό δελταπαρίνη συνέβη μία περίπτωση μαζικής διεγχειρητικής αιμορραγίας, σε 75χρονη ασθενή, που χρειάστηκε επανάληψη του χειρουργείου. Παρατηρήθηκαν εξ’ άλλου 4 περιπτώσεις “κλινικώς αξιόλογης αιμορραγίας”, όλες αφορούσαν αιματώματα στην χειρουργική τομή, σε ασθενείς υπό δελταπαρίνη (ποσοστό 1,0%) και 2 αντίστοιχα αιματώματα (ποσοστό 0,45%) σε ασθενείς υπό ασπιρίνη.