Σε μια post hoc ανάλυση ασθενών με οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου (με ή χωρίς ανάσπαση του ST) από τη μελέτη ISAR-REACT 5, που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του N Engl J Med ασθενείς που έλαβαν πρασουγρέλη είχαν λιγότερα συμβάματα συγκριτικά με όσους έλαβαν τικαγρελόρη σε παρακολούθηση ενός έτους.
Το πρωτογενές καταληκτικό σημείο (θάνατος, έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο) συνέβη σε 184 από τους 2012 ασθενείς που έλαβαν τικαγρελόρη (9.3%) και σε 137 από τους 2006 που έλαβαν πρασουγρέλη (6.9%) με στατιστική σημαντικότητα υπέρ της δεύτερης (hazard ratio: 1,36 με 95% confidence interval: 1,09-1,70, p=0,006). Αναλυτικά οι σχετικές επιπτώσεις ήταν 4,5% προς 3,7% όσον αφορά θάνατο, 4,8% προς 3,0% έμφραγμα και 1,1% προς 1,0% για εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς με τικαγρελόρη συγκριτικά με πρασουγρέλη. Οι μείζονες αιμορραγίες ήταν λιγότερες με πρασουγρέλη χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά: 4,8% συγκριτικά με 5,4% στην ομάδα της τικαγρελόρης (hazard ratio: 1,12; 95% CI:0,83-1,51, p=0,46).
Στατιστικά σημαντική διαφορά δεν παρουσιάστηκε επίσης στις περιπτώσεις θρόμβωσης του stent, παρόλο που κατεγράφησαν περισσότερες περιπτώσεις σε ασθενείς υπό τικαγρελόρη: η σίγουρη (Definite stent thrombosis) σε 1,1% των ασθενών συγκριτικά με 0,6% σε ασθενείς υπό πρασουγρέλη.